log asteach
logo

Crìochan Chamuis Anna

Na h-Òrain

An Oidhche bha Luadhadh ann

Facal-toisich

Rinneadh “An Oidhche Bha Luadh Ann” le Tormad Dòmhnallach às a' Chladach a Tuath. Anns a' gheamhradh, thigeadh na h-oigridh còmhla cruinn aig frolaigean luaidh. Bu tric a bhiodh cuid ri suiridhe, le pòsadh `s banais gu bhi ann goirid `na dhéidh. Tha an t-òran seo ag innse mar a thachair an oidhche a fhuair na gillean iasad air each geal nàbaidh a chur iad `s an t-sleigh' a thug anall do fhrolaig iad. `S e Lazuras a thugadh air a' bhàrd mar leas-ainm.

Neach-aithris: Òmar Bhochanan

This song, “The Night of the Milling Frolic”, was composed by Norman "Lazuras" MacDonald of the North Shore, Victoria County. Frolics presented prime opportunities for young people to get together and often match making occurred. The song describes a night the lads borrowed a white horse for the sleigh that took them to a frolic. While there, a number of young men are paired up with young ladies.

Cette chanson, dont le titre signifie « La nuit de la fête de foulage », a été composée par Norman « Lazuras » MacDonald, de la Rive Nord, dans le comté de Victoria. Ces fêtes étaient d’excellentes occasions pour les jeunes de se rencontrer et il arrivait souvent que des couples se forment. La chanson décrit une nuit où les jeunes gars ont emprunté un cheval blanc du traîneau pour les conduire à une telle fête. Lors de cette fête, plusieurs jeunes hommes s’unissent à des jeunes femmes.

An Oidhche bha Luadhadh ann

Séist:

Ho ró b’e mo rùn thu,
Na cuir thu do chùl rium
O `s ann a tha mo rùn air
An nighean ùr a thréig mi.

`S an oidhche bha luadh ann
A rinn na balaich gluasad;
Gun n’ chum iad chun an tuath i,
Mo thruaigh mar a dh’éirich.

`S ann shuas aig àite Tharmaid
Siod far na thachair garbh riuth’;
Thuirt Beileag Mhór, “Gu dearbha
Tha `n fhearg air a’ bhéist ud.”

`S ann an uair sin dheònaich `ad
Gun dhéidheadh Aingidh còmhla riuth’;
`S ann aig Niall Beag bha spòrs orra,
`S na boys air na reins.

`S thuirt Donald John gu coibhneil,
“Fuiligidh an t-sleigh poidhle;
`S e Calum rinn a’ ghoibhneachd
`S gach splice a chur `na chéile”.

`S e Ailidh a bha pròiseil
Nuair fhuair e còmhla ri Seònaid;
Bha ghaileis fon a’ stòbh
Is a bhrògan fo `n t-seidhir.

Bha Murdoch cuideachd còmhla riuth’
E fhéin agus Dòmhnall
Gun dànaig Kennie Eòll’
`S thug `ad leò Sarag

`S e Dànaidh a bha aoibhneachd
Agus ... (?) air
Bu neònach nach do find e
Maighdean a ...(?)

`S tha Dòmhnallaidh (?) `g ràitinn
Gum pòs e gun dàil i
Gun iarr e i air Màiri
`Son càch cha bhi éis ann

© Co-chruinneachadh Ralph Rinzler
Tar-sgrìobhadh: Sgioba a' Phroiseigt 2012


 

A milling song concerning a trip to a milling frolic.

Chanson de foulage sur une aventure lors d’une fête de foulage.

Calum Thormaid Chaluim

Chuir Calum Thormaid Chaluim seachad a bheatha air a’ Chladach a Tuath ag obair mar iasgair, tuathanach agus linesman. Bha eòlas domhain, farsaing aige air òrain agus eachdraidh-bheòil an àite `s e air leth measail air spòrs is fearas-chuideachd am measg dhaoine. `S ann à Sgalpaidh na Hearadh a thànaig cuid dhe na daoine aige.

Neach-aithris: Òmar Bhochanan

Malcolm Angus MacLeod lived his life on the North Shore, working as a fisherman, farmer and linesman. He had an extensive knowledge of the region’s singing tradition and oral history, and enjoyed singing and taking part in social gatherings. A number of his forebears came from Scalpay, Harris.

Malcolm Angus a passé sa vie à la Rive Nord, où il a été pêcheur, fermier et préposé aux amarres. Il connaissait très bien les chansons traditionnelles et l’histoire orale de la région et aimait chanter et participer aux activités sociales. Plusieurs de ses ancêtres étaient originaires de Scalpay, à Harris.

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Na h-Òrain

A' Ruma Bàn, Pàdraig

Facal-toisich

`S an àm a bha reic air stuth làidir `ga chroiseadh an Albainn Nuaidh, chaidh an soitheach, Afghan Prince, far a cùrsa an droch stoirm. `S an dol seachad air cladach an ear-dheas Eilean Cheap Breatainn, chaidh i fodha goirid do Cheap Ghabaruis. Leis mar a thachair, bha `na broinn luchd mór do ruma bàn. Cha b’ fhad' an uair sin gus a robh muinntir an àite an gnìomh gus an stuth prìsmhor a shabhaladh. Tha deagh sheansa gu robh an stuamachd `ga cur dha `n dàrna taobh treiseag.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

At the time of Prohibition in Nova Scotia, a ship coming from the West Indies, the Afghan Prince, went down in a fierce storm passing by Cape Breton’s south-eastern coast, near Cape Gabarus. The ship’s consignment included a load of white rum. People from the surrounding area soon set about recovering the cargo. It seems that some of them went on a drunken spree!

À l’époque de la Prohibition, en Nouvelle-Écosse, un navire en provenance des Antilles, le Afghan Prince, a sombré lors d’une grosse tempête au large de la côte sud-est du Cap-Breton, près de Gabarus Cape. La cargaison du navire comprenait une réserve de rhum blanc. Les gens des alentours ont tôt fait de se lancer à la recherche de la cargaison. Apparemment, certains d’entre eux ont vraiment fait la fête!

See video

Thug mi’n oidhche 'n raoir 's an àiridh,
Thug mi’n oidhche 'n raoir 's an àiridh,
Thug mi’n oidhche 'n nochd am foighneachd,
Có thug dhuibh an ruma ban ud.

'S iomadh olc a thig air daoine,
'S iomadh trioblaid thig air dùthaich,
Thàinig an African Prince dh’an dùthaich,
'S gu’n tug i na daoraichean dh’an àite.

'S bochd nach deach i as a chéile,
Mu 'n do ràinig i Ceap Sable,
Shàbhaladh e iomadh creutair’
A thug spèis dh’an ruma ban.

'S ann aig Cnoc Gilleasbuig ‘ic Fhionnlaigh,
Chuala sinn an upraid ‘ san èibheach,
Cuid dhiubh seinn Tipperary,
'S aig na beistean an droch canail.

'S gu’m bheil balaich òg na dùthcha,
Falbh an cois luchd na daoraich,
'S bochd nach faiceadh leithid as cuid dhiubh,
A' dol null dh’an sgoil Shàbaid.

'S an tha ceannaichean na dùthcha,
Dèanamh fortain air an t-siùcar,
Reiceadh iadsan iomadh punnd dheth,
A dhèanamh toti aor an glad diubh.

Chì thu bodach anns an tìr seo,
Anns a’ gheamhradh cheannach creimar,
Cha ’n eil foighneachd air a’ phris,
Ach gu 'm bheil cinnt gu 'm bi e làn aig’

'S an tha 'n t-àm dhuibh sgur dh’an ùpraid,
'S a bhi tuiteam air bhur glùintean,
'S a bhi dèanamh facail ùrnaigh,
Gu’n tig am flu is gun sibh sàbhailt'.

Cha dean e dhomhsa a bhi ro-phròiseil,
Ged a ni mi duanag òrain,
Oir tha mòran dha mo chàirdean,
'G òl alcohol An Ruma Ban.

Tar-sgrìobhadh: Fad air Falbh ás Innse Gall
Air a dheasachadh le: Sgioba a' Phroiseigt

Song about a shipwreck and its cargo of rum.

Chanson sur une épave et sa cargaison de rhum.

Pàdraig mac Bhrian `ic Elmer `ic Iain `ic Benjamin

Rugadh Pàdraig mac Bhrian `ic Elmer `ic Iain `ic Benjamin is chaidh a thogail ann an Havre Boucher an Ear. `S ann à Arisaig a thàinig a chuideachd. `S e bhith cluinntinn ceòl na fìdhleadh a thug air Gàidhlig a thogail. Dh'ionnsaich e a chuid Ghàidhlig `s an Àrd-Bhaile `s na clasaichean ‘Gàidhlig aig Baile’. The e math gu naidheachdan is òrain `s math `s a chuideachd.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

Patrick Bennett was born and raised in East Havre Boucher. His people came from Arisaig. He took an interest in learning Gaelic after developing an appreciation for fiddle music. He learned Gaelic in Halifax at Gàidhlig aig Baile classes. Great to tell stories and sing songs, his company is well loved.

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Na h-Òrain

Tha mo Bhreacan Fliuch fo 'n Dìle

Facal-toisich

`S gann gu robh àite `s am bith an Eilean Cheap Breatainn far nach cualas an t-òran seo air a ghabhail aig a’ chleith-luathaidh. Tha an t-òran fasanta gus an là an diugh. Aréir an àite dha `m buineadh an seinneadair, bhitheadh beagan diobhar a' siod `s a’ seo ann an cuid dhe na ceathramhan a ghabhadh e. `S e beatha `s an t-saighdearachd an naidheachd air a bheil an t-òran a’ toirt dealbh.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

There’s hardly a corner of Cape Breton that this song was unheard at the milling table. It remains popular to the present with slight variations in the verses from area to area. It describes a soldier’s life.

Tha mo Bhreacan Fliuch fo 'n Dìle

Séisd:
Tha mo bhreacan fliuch fo `n dìle,
Chan fhaod mi innse mar tha e,
Tha mo bhreacan fliuch fo `n dìle

`S tha mo bhreacan-s' air a mhilleadh
Aig na gillean air a’ bhàta

`S tha mo bhreacan gu fliuch, fuar
'S chan fhaod mi chuir suas am màireach

Cuiridh mi suas am breacan guailleadh
Claidheamh is crios-gualainn ‘ `s charger

Cuiridh mi suas am breacan bòidheach,
Criosan òir air còta sgàrlaid

'S mis’ am màireach falbh a sheòladh
Chan ann dha m’ eòlas a ta e.

Dol a dh’ Eilean an eòin uaine
Cha robh duine riamh a’ tàmh ann

'S dol a dh’ Eilean nan eòin dhubha
Cha bhi mi dubhach na slàn ann

'S tha na h-ighneagan an gruaim leam
O’ n lath' fhuair mi `n cota sgàrlaid

`S fhuair mi naidheachd o chionn seachdainn
Soitheach Lachlainn a bhith sàbhailt’

`S chunna mi dol seachad suas i
`S am muir uaine as deoghaidh a sàileach

Canabhas geal, òg gu Judy
'S faileas às a taobh le varnish

`S ann le bagaichean nan Geangach
A rinn sinn Ceamaileon fhàgail

Dol asteach gu wharf a’ Noble
Cha robh aon seòladair ceàrr innt’

© Cruinneachadh Beul-Aithris Gàidhlig Cheap Breatainn, Sruth nan Gàidheal
Tar-sgrìobhadh: Sgioba a' Phroiseigt

A song concerning the hardships of being a soldier away from home.

Fionnlagh Dhòmhnaill Alasdair

Chaidh Fionnlagh Dhòmhnaill Alasdair (Dòmhnallach) a bhreith ann a Léig Ghabaraus, Siorramachd Cheap Breatainn. `S ann à Uibhist a Tuath a bha chuideachd. `S e a bu chosnadh do Fhionnlagh `na òige a bhi ris an iasgach agus ag obair `s a' choillidh. Cheannaich e baile fearainn nuair a bha e 'tarraing suas ann an aois. Bha Fionnlagh, agus a bhràthair, Aonghas ainmeil mar shàr sheinneadairean. B’ ann tric a ghabhadh Fionnlagh òran beag, éibhinn, a rinn e fhéin, aig a' chleith-luaidh.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

Philip “Round Lake” MacDonald (Philip Donald Sandy) was born in Gabarus Lake, Cape Breton County. He is descended from emigrants from North Uist. Philip made a living fishing and working in the woods when he was young, and kept a small farm in later years. Philip was a well known singer, along with his brother Angus, and often entertained at milling tables with funny songs, often ones he had made himself.

Philip « Round Lake » MacDonald (Philip Donald Sandy) est né à Gabarus Lake, dans le comté du Cap-Breton. Il descendait d’immigrants originaires de North Uist. Philip a gagné sa vie à la pêche et dans les bois quand il était jeune et a plus tard exploité une petite ferme. Il était connu pour ses talents de chanteur, de même que son frère Angus, et divertissait souvent les tables de foulage avec des chansons comiques, dont il était fréquemment l’auteur.

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Na h-Òrain

Dùthaich nan Craobh

Facal-toisich

Chaidh an t-òran tiamhaidh gun urra seo a dheanamh, `s dòcha, `s an naoidheamh linn deug. Tha am bàrd a’ sònrachadh a’ chianalais a bhiodh ann air roinn mhór de Ghàidheil a bha triall às anull gu “Dùthaich nan Craobh.”  Tha e `cur an céill aithreachais a leannan fhàgail `s a’ chùl. `S ann a tha e `toirt a shoraidh dhi `s an dealachadh.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

This sentimental anonymous song, probably dating from the nineteenth century, tells of homesickness and sadness at leaving Scotland for the “Land of the Trees.” The author expresses his regret at leaving his sweetheart and sends his love to her.

Cette chanson sentimentale est anonyme. Elle remonte probablement au XIXe siècle et parle du mal du pays et de la tristesse de devoir quitter l’Écosse pour le « pays des arbres ». L’auteur exprime le regret qu’il a de quitter sa bien-aimée et lui envoie tout son amour.

Dùthaich nan Craobh

Seisd:
A bhith fàgail na dùthcha,
`S a bhith togail a siùil rith’,
`S e bhith stiùireadh a cùrsa
Gu dùthaich nan craobh.

Gur e mis’ tha fo smuairein,
`S mi a’ seòladh thar chuantan,
A’s mi  bhith `g ionndrainn nan duanag
`S tric a fhuair mi o m’ ghaol.

Nuair a bha mi le m’ ghràdh-sa
Ann an dùthaich nan àrd-bheann,
`S tric a dh’ éisd mi ri `mànran
Fo sgàile nan craobh.

Di-dòmhnuich m’ an d’ fhàg mi,
A’s mi coiseachd na sràidean,
Thachair orm-sa mo mhàldag,
Le `blàth-shùilean caoin.

Faiceam long a’ dol dhachaidh,
Gu Albainn no Sasunn,
Sgrìobhaidh mise gu m’ leannan
Gur maireann mo ghaol.

Ach ma bhitheas mi maireann,
`S tighinn sàbhailte dhachaidh,
Cha téid mi tuilleadh gu maraich' [marachd];
Ni mi fantail `s na caoil.

Bheir mo shoraidh tar sàile,
Ceud soraidh gu bràth bhuam,
Dh’ ionnsaigh rìbhinn nam blàth-shùil,
Té `s fheàrr leam `s an t-saoghal.

Ma nì thu `m pòsadh mun tig mi,
Feuch gur feàrr e na mise;
Na gabh pòitear no misgear,
`S na gabh idir fear faoin.

© Cruinneachadh Beul-Aithris Gàidhlig Cheap Breatainn, Sruth nan Gàidheal
Tar-sgrìobhadh: An t-Òranaiche
Air a dheasachadh le: Sgioba a' Phroiseigt 2012

An emigration song, author unknown.

Chanson d’émigrant, auteur inconnu.

Lachlann mac Eardsaidh `ic Lachlainn Mhóir

'S ann do Mhira Mhór, an taobh a deas, a bhuineadh Lachlann mac Eardsaidh `ic Lachlainn Mhóir. Thàinig na daoine aige à Mòrar. `Na thuathanach sgileil, bha Lachlann a’ siubhal feadh Eilean Cheap Breatainn a chur ri bùidsearachd. `S iomadh òran a thog e `s a ghabh e `s an àm a bha sin. Nochd cuid dhe na h-òrain aige air a’ chlàr Songs of the Mira.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

Lauchie Gillis was from Grand Mira South. His people came from Morar. A skilled farmer, he travelled throughout Cape Breton working as a butcher. He sang, and learned, many Gaelic songs during this time. A selection of Lauchie’s songs are available on the recording titled Songs of the Mira.

Lauchie Gillis était originaire de Grand Mira South. Il était doué pour l’agriculture et voyageait également partout au Cap-Breton dans le rôle de boucher. Il a chanté et appris de nombreuses chansons gaéliques pendant cette période. Vous trouverez une sélection des chansons de Lauchie dans l’enregistrement intitulé Songs of the Mira.

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Na h-Òrain

Dan do Sheann Ford

Facal-toisich

Rinn Uilleam mac Ghilleasbuig an t-òran seo air seann Mhodel-T Ford a bh’aig Dòmhnall mac Iain `ic Dhòmhnaill `ic Iain `ic Nìll `ic Uilleam (MacLaomuinn) à Aiseag Mhira. Tha Uilleam a’ toirt dealbh air cho cunnartach, ropach `s a bha an càr a bh’ann. Feumaidh gu robh e ceart gu leòr agus an teaghlach do Lamanaich ud a’ gabhail naidheachd an t-seann Ford aig Dan gu ruige a’ là seo fhéin.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

William MacVicar made this song about an old Model-T Ford that belonged to Donald “Dan” Lamond from Mira Ferry. In the song, William talks about how dangerous the car was. He was probably telling the truth, as stories about this car are still told among the Lamond family today.

William MacVicar a composé cette chanson sur une vieille automobile Ford Model T qui appartenait à Donald « Dan » Lamond, de Mira Ferry. Dans la chanson, William raconte combien l’automobile était dangereuse. Il disait probablement la vérité, parce que l’on raconte encore des histoires sur cette voiture dans la famille Lamond aujourd’hui.

See video

Séisd:
Tha buidh’ air an uisge bheath’,
Tha buidh’ air `s cha ghabh e cleith,
Tha buidh air an uisge bheatha,
Dh’òlainn teth is fuar e.

An cuala sibh ‘san àite seo,
An càr a fhuair a’Làmanach,
Gu fan i far na fàgar i ,
Mur tàirnear i cha ghluais i.

‘Se siod an càr tha cunnartach
Ma tharas i air buille thoirt dhut;
An làrach far a cuir i thu,
Gu fuirich thu ‘nad shuain ann

‘Us ma théid thu asteach gu baile leath’
Aig […?] gun caillear i,
Cha dean i cnoc Iain Shalaich dheth;
Cha toir a h-anail suas i.

O thuirt Dòmhnall Angaidh ris
‘Mun d’fhuair sibh ‘chùis a rannsachadh,
Tha’n uidheam stiùiridh cam innte;
Mun dean i call cuir bhuat i’.

Is neònach liom nach do ghlac iad thu
Nuair thug thu chun na margaid i;
Cà robh do shùil nach fac’ thu i,
`S do chlaistneach nach do chuala?

O, chan eil innt’ ach sàrachadh,
Gun inneal leis an càrar i;
Dean dìleab chun a’chàrnan leath’
Leig bàs leath’ mar as dual dhut.

O chan eil innt’ ach trìlleachain,
Gun sian innt’ ach na pìosannan;
Tha i colach ri gunna an Innseannaich,
Gun sian innt’ ach `fhuaimean.

Tar-sgrìobhadh: Sgioba a' Phroiseigt 2012

Song about a worn-out, old car.

Chanson sur une vieille voiture très vieille.

Ailean mac Ruairidh Aonghais Dhòmhnaill Uilleim

`S e Ailean mac Ruairidh Aonghais Dhòmhnaill Uilleim à New Boston a ghabh an t-òran seo. `S ann aig athair, Ruaraidh, a thog Ailean a chuid a bu mhótha dhe `n h-òrain aige. Cha bu mhór nach robh cuideigin air chéilidh gach oidhche `s an taigh. Nam biodh a' chidsin làn dhaoine, bhiodh stumpaichean agus déilean 'gan cur ris a' bhalla gu faigheadh gach neach suidheachan ann. `S e stoc à Leòdhas a tha `s an teaghlach seo do Chloinn `ic Leòid.

`S ann a mhuinntir Chatalón a bha Uilleam mac Ghilleasbuig, fear do Chloinn a' Phiocair. Thuinich an cinneadh seo a’s na crìochan ud às Uibhist a Tuath. Tha e coltach gu robh am bàrd an còmhnaidh ri òrain éibhinn a dheanadh mu thachartasan 's an nàbuchd aige. Nam biodh rudeigin neònach air éirigh ri cuideigin, chanadh iad, “Na can guth do dh’Uilleam,” air eagal 's gun deanadh e òran, na aoir, mu deidhinn.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

Allan MacLeod from New Boston sings this song for us. Allan learned most of his songs from his father. Most nights there was someone in visiting and many nights there was a crowd in the kitchen. Allan said that they would keep stumps and boards against the wall in the kitchen to make places to sit. The origins of this MacLeod family are in the Isle of Lewis.

William MacVicar was of the North Uist people who settled in Catalone and the surrounding area. He made an abundance of song, many of them humorous, about things that happened in the neighbourhood. If something strange, or unusual, happened to someone, they would say, “Don't say a word to William,” as they were afraid he would make a song about it.

C’est Allan MacLeod de New Boston qui nous chante cette chanson. Allan a appris la plupart de ses chansons auprès de son père. La plupart du temps, en soirée, dans sa famille, il y avait de la visite et souvent même une vraie foule dans la cuisine. Allan racontait qu’ils gardaient de vieilles souches et des planches contre le mur dans la cuisine pour que les gens puissent s’asseoir. Cette famille MacLeod est originaire de l’île de Lewis.

William MacVicar faisait partie des gens de North Uist qui se sont établis à Catalone et dans les alentours. Il a composé toutes sortes de chansons, souvent humoristiques, sur ce qui se passait dans le voisinage. Si quelque chose de bizarre ou d’inhabituel arrivait à quelqu’un, les gens disaient « N’en dis rien à William! », parce qu’ils craignaient qu’il en fasse une chanson.
 

Ceap Breatainn an Ear-Dheas

Na h-Òrain

A' Ruma Bàn

Facal-toisich

`S an àm a bha reic air stuth làidir `ga chroiseadh an Albainn Nuaidh, chaidh an soitheach, Afghan Prince, far a cùrsa an droch stoirm `s an dol seachad air chladach an ear-dheas Eilean Cheap Breatainn, chaidh i fodha goirid do Cheap Ghabaruis. Leis mar a thachair, bha `na broinn luchd mór do ruma bàn. Cha b’ fhad' an uair sin gus a robh muinntir an àite an gnìomh gus an stuth prìsmhor a shabhaladh. Tha deagh sheansa gu robh an stuamachd `ga cur dha `n dàrna taobh treiseag.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

At the time of Prohibition in Nova Scotia, a ship coming from the West Indies, the Afghan Prince, went down in a fierce storm passing by Cape Breton’s south-eastern coast, near Cape Gabarus. The ship’s consignment included a load of white rum. People from the surrounding area soon set about recovering the cargo. It seems that some of them went on a drunken spree!

À l’époque de la Prohibition, en Nouvelle-Écosse, un navire en provenance des Antilles, le Afghan Prince, a sombré lors d’une grosse tempête au large de la côte sud-est du Cap-Breton, près de Gabarus Cape. La cargaison du navire comprenait une réserve de rhum blanc. Les gens des alentours ont tôt fait de se lancer à la recherche de la cargaison. Apparemment, certains d’entre eux ont vraiment fait la fête!

See video

Séisd:
Thug mi `n oidhche `n raoir `s an àiridh,
Thug mi `n oidhche `n raoir `s an àiridh,
An oidhch' an nochd gu bheil mi foighneachd,
Có thug dhaibh a' ruma bàn ud.
Thug mi `n oidhche `n raoir `s an àiridh.

… a h-uile fear `s a stòpan làn dheth

Tha ceathrar do dhaoine sgairteil
Timcheall a’sàbhaladh casg dheth
Roll iad suas e ann am pasgan
Gos am faighte dhachaidh sàbhailt’.

Chan eil bodach anns an tìr seo,
Nach bi falbh a’ slaodadh creamer,
Cha bhi foighneachd gu dé `s pris dha,
Ach gu cinnteach gum bi `n làn ann.

`S an tha `n t-àm agaibh sgur dhan ùpraid,
`S a bhith tuiteam air ur glùinean,
`S a bhith tric a’gabhail ur n-ùrnaigh,
Mun tig am flù is gun sibh sàbhailt’.

*****************************************

Séisd:
Thug mi `n oidhche `n raoir `s an àiridh,
Thug mi `n oidhche `n raoir `s an àiridh,
An oidhch' an nochd gu bheil mi foighneachd,
Có thug dhaibh a' ruma ban ud.
Thug mi `n oidhche `n raoir `s an àiridh,

`S iomadh olc a thig air daoine,
`S iomadh trioblaid thig air dùthaich,
Thàinig an African Prince dha `n dùthaich,
`S gun tug i na daoraichean dha`n àite.

`S bochd nach deach i as a chéile,
Mu `n do ràinig i Ceap Sable,
Shàbhaladh e iomadh creutair’
A thug spéis dha `n ruma ban.

`S ann aig Cnoc Gilleasbuig `ic Fhionnlaigh,
Chuala sinn an upraid `s an éibheach,
Cuid dhiubh seinn Tipperary,
`S aig na beistean an droch canail.

`S gum bheil balaich òg na dùthcha,
Falbh an cois luchd na daoraich,
`S bochd nach faiceadh leithid as cuid dhiubh,
A dol null dha `n sgoil Shàbaid.

`S an tha ceannaichean na dùthcha,
Dèanamh fortain air an t-siùcar,
Reiceadh iadsan iomadh punnd dheth,
A dhèanamh toti aor an glad diubh.

Chì thu bodach anns an tìr seo,
Anns a’ gheamhradh cheannach creimar,
Cha ’n eil foighneachd air a’ phris,
Ach gum bheil cinnt gum bi e làn aig’

`S an tha `n t-àm dhuibh sgur dha `n ùpraid,
`S a bhi tuiteam air bhur glùintean,
`S a bhi dèanamh facail ùrnaigh,
Gun tig am flu is gun sibh sàbhailte.

Cha dean e dhomhsa a bhi ro-phròiseil,
Ged a n`` mi duanag òrain,
Oir tha mòran dha mo chàirdean,
‘G òl alcohol A' Ruma Ban.
 

© Tìr mo Ghraidh, BBC
Tar-sgrìobhadh: Fad air Falbh ás Innse Gall
Air a dheasachadh le: Sgioba a' Phroiseigt

Song about a shipwreck and its cargo of rum.

Chanson sur une épave et sa cargaison de rhum.

Seonaidh Alasdair MacAsgaill

B' ann à Framboise a bha Seonaidh Alasdair MacAsgaill agus chaidh a bhreith `s an aon àit’. Thàinig a chuideachd à Uibhist a Tuath. Bha baile fearainn aig Seonaidh agus bhiodh e cumail chaorach `s uan `s a leithid sin; dh’obraich e `s a' choillidh cuideachd. Bha e `na dheagh sheinneadair.  B’ ann tric a rachadh e gu froileag, neo céilidh, mun cuairt Siorramachd Richmond a ghabhail òran.

Chan urrainn dhuinn a bhith buileach cinnteach có rinn an t-òran seo. Tha cuid a dhaoine am beachd gur e Cairistìona NicAodhain, à Drochaid Mhira, a rinn e. Tha feadhainn eile an dùil gur e bàrd a bhuineadh dhan cheàrnaidh fhéin, fear Dòmhnall Mac an t-Saoir, a bha air a dheanamh. Co dhiubh na co dheth, tha seo `na dheagh shamhla air òran éibhinn a chaidh dheanamh le bàrd ionadail an Albainn Nuaidh.

Neach-aithris: Stéiseag Nic'Illeathain

Johnny Alec MacAskill was born in Framboise. His ancestors came from North Uist. Johnny had several different jobs over his life; he worked in the woods, fished and also kept a small farm with sheep and lambs. Johnny was a fine Gaelic singer and was often seen at milling frolics and gatherings around Richmond County.

We are not entirely certain who made this song. Some say it was a Christine MacKeigan from Marion Bridge. Others think it was a local man, Dan N. MacIntrye. In any case, this is another example of a comical song composed by local Nova Scotia bards.

Johnny Alec MacAskill est né à Framboise. Ses ancêtres venaient de North Uist. Johnny a eu différents emplois pendant sa vie : il a travaillé dans les bois, il a été pêcheur et il a également exploité une petite ferme avec des moutons et des agneaux. Johnny était un très bon chanteur gaélique et on le voyait souvent lors des fêtes liées au foulage et des rassemblements dans le comté de Richmond.

Nous ne sommes pas sûrs de l’origine de cette chanson. Certains disent qu’elle a été composée par Christine MacKeigan, de Marion Bridge. D’autres pensent que le compositeur était un homme du coin, qui s’appelait Dan N. MacIntrye. Quoi qu’il en soit, il s’agit d’un autre exemple de chanson comique composée par un barde local de la Nouvelle-Écosse.
 

Siorramachdan Antaiginis is Phiogto

Na h-Òrain

Bithibh Aotrom `s Togaibh Fonn

Facal-toisich

Rinneadh an t-òran seo leis a’ bhàrd MacIlleain as deaghaidh dha fearann a thogail air tìr mór ann an Albainn Nuaidh faisg air Antagonais. 'S ann an Tiriodh a rugadh 's thogadh am bàrd. 'S an òran tha e moladh an t-saoghail Ghaidhealaich 's na daoine air gach taobh dhe 'n Chuan Siar.

Neach-aithris: Lodaidh MacFhionghain

This song was composed by the Bard MacLean, after he settled in Nova Scotia, not far from Antigonish. He was born and raised in Tiree. The song is a celebration of the Gaelic world as it existed then, on both sides of the Atlantic.

Bithibh Aotrom 's Togaibh Fonn

Séisd:
Bithibh aotrom `s togaibh fonn,
Cridheil, sùnndach gun bhi trom,
`G òl deoch-slàinte na bheil thall,
Ann an Tìr nam Beann `s nan Gleannaibh

Fhuair mi sgeul a tha leam binn,
Dh' ùraich gleus air teud mo chinn,
`S bidh mi nis a' dol `g a sheinn,
Ged tha mi `s a choill am falach.

Gur h-e `n sgeul a fhuair mi `n dràsd,
`S a dhùisg m' inntinn suas gu dàn,
Bha `gam iarraidh dh' ionnsaidh bhàil,
Th' aig na Gàidheil tùs an Earraich.

Nuair a théid an comunn cruinn,
Bidh iad sìobhalta le loinn,
Cliùiteach, ciallach, fialaidh grinn,
`S bheir iad coibhneas do fhear aineoil.

Nuair a shuidheas iad mu `n bhòrd,
Bheir iad tacan air an òl,
`S fidheall theud bho `n gleusar ceòl,
Cur nan òganach `nan deannaibh.

Cha bhi sgrùbaireachd mu `n chlàr,
Ann an cuideachdas mo ghràidh,
Aig a bheil an inntinn àrd,
`S nach gabh tàmailt bho na Gallaibh.

Nuair a théid an fhidh'll `na tàmh,
Bheir iad treis air cainnt nam bàrd,
Dhùisgeas fonn neo-throm `nan càil,
Anns a' Ghàidhlig is glan gearradh.

Chànain ghasda, bhlasda, bhinn!
`S i bha `n cleachdadh aig na suinn,
Dhearbh an gaisge `m feachd an rìgh:
`S iomadh tìr `s an d'thug iad deannal.

Luchd nam breacan bha `s gach àm,
Fuasgailteach an strì nan lann:
Nuair a ghluaiseadh iad bho `n chàmp,
Chuirte `n ruaig, `s bu teann an leantail.

`S ann ac' féin tha `n t-éideadh grinn!
Breacan guaille, féile cuim,
Osan geàrr mu `n chalpa chruinn,
`S boineid ghorm os ceann na mala.

Stàilinn ghlas, mar ealtainn giar,
Chleachdadh anns na baiteil riamh,
Leis na gaisgich nach tais fiamh,
`S nach biodh riamalach a' tarruing.

Bha iad firinneach gun fhoill,
`N àm dol sìos is pìob `ga seinn:
Rùisgteadh brataichean ri croinn,
Aig na saighdearaibh nach mealladh.

`S bho `n a chinn sibh féin o `n dream,
Dh' àraicheadh fo sgéith nam beann,
Bhuannaich anns an Éiphit geall,
`S a chuir Frangaich as an t-sealladh.

Ged tha sibh an Tìr nan Craobh,
Cuimhnichibh air beus nan laoch!
Leòghainn bhorb bu ghairge fraoch;
`S iad nach aomadh as a' charraid.

Ged tha sibh an Albainn Ùir
Caithibh an oidhche le sùnnd:
`S an deoch-slàinte thig air tùs,
Olaidh sinn gu grùnnd, gach fear i.

Olaibh air na Gàidheil threun,
Rachadh acfhuinneach air ghleus,
`S a tha fuasgailteach gu feum;
Sealgairean air féidh `s na beannaibh.

Soraidh bhuam do `n t-sluagh a nùll
Tha `s an tìr `s an robh mi `n tùs -
`S tric a dh' fheuch iad bàt' fo shiùil,
`S iad `ga stiùireadh dh' ionnsaigh cala.

Bho nach ruig sinn orra `n dràsd,
Lìon a' chuach a suas fo stràic,
`S cuir mu `n cuairt i nuas gun dàil,
Ann an onair àrd nam fearaibh.

Tar-sgrìobhadh:  Clarsach na Coille

The song is a celebration of the Gaelic world on both sides of the Atlantic, at the time of its making.

Peadar mac Bean Jack Pheadair

`S ann a mhuinntir Chùl Eilean na Nollaig a tha an deagh sheinneadair Peadar mac Bean Jack Pheadair. Bha a chuideachd à Barraigh. Chaidh Peadar a thogail ann an taigh far an tigeadh luchd-céilidh air an oidhche, gu h-àraid aig àm a’ gheamhraidh, gus òrain a ghabhail. Dh’ ionnsaich Peadar deagh roinn do dh’ òrain aig a mhàthair agus ann an cuideachd sheinneadairean às iomadach ceàrn do dh’ Eilean Cheap Breatainn agus shìos rathad Bhostoin, far an do chuir e seachad bliadhnaichean móra ag obair ann mar shaor.

Neach-aithris: Lodaidh MacFhionghain

Peter MacLean is an outstanding singer and Gaelic language advocate from Rear Christmas Island. His antecedents were of Barra origin. He was reared in a céilidh house where gatherings for singing and discussing Gaelic songs were common occasions, particularly in winter. He learned many songs from his mother, Bean Jack Pheadair, and others during his many years working as a carpenter in the Boston area among other Cape Breton Gaels.

Siorramachdan Antaiginis is Phiogto

Na h-Òrain

O Cha Téid, Cha Téid Mise

Facal-toisich

Seann òran luadhaidh a thànaig a nall, tha e coltach, à tìr mór na h-Albann. Tha nighean òg ag ràdhainn nach téid i le duine sam bith gus an till a leannan a dh’fhalbh bho 'n chala air long an là roimhe.

Neach-aithris: Lodaidh MacFhionghain
 

An old milling song apparently brought over from the Scottish mainland. A young girl declares she will not keep company with any man until her lover, who departed the day before on a ship, returns to her.

O Cha Téid, Cha Téid Mise

O cha téid, cha téid mise
Hoireann éileadh o ro
Cùl gàraidh sgath prìs leat
Horeann eileadh o ro na bhó
Hì ri ri éileadh
Hoireann éileadh ho ro.

Cùl gàraidh sgath prìs leat
Hoireann éileadh o ro
Mun éirich mo chriosan
Horeann eileadh o ro na bhó
Hì ri ri éileadh
Hoireann éileadh ho ro.

Mun éirich mo chriosan
Hoireann éileadh o ro
Ma dh'éireas gur misde
Horeann eileadh o ro na bhó
Hì ri ri éileadh
Hoireann éileadh ho ro.

Ma dh'éireas gur misde
Hoireann éileadh ho ro
Gur a mòthaide mo dhrip e
Hoireann eileadh o ro na bhó
Hì ri ri éileadh
Hoireann éileadh ho ro.

Gur a mòthaide mo dhrip e
Hoireann éileadh o ro
Chuirinn peidse 'nad chomhdhail.
Hoireann éileadh o ro na bhó
Hì ri ri éileadh
Hoireann éileadh ho ro.

Chuirinn peidse ‘nad chomhdhail
Hoireann éileadh o ro
Chuirinn Alasdair Òg ann
Hoireann éileadh o ro na bhó
Hì ri ri éileadh
Hoireann éileadh ho ro.

Chuirinn Alasdair Òg ann
Hoireann éileadh ho ro
Chur nan Gall bhon òrdugh
Hoireann éileadh o ro na bhó
Hì ri ri éileadh
Hoireann éileadh ho ro.

Chur nan Gall bhon òrdugh
Hoireann eileadh o ro…

© 2004, Memorial University of Newfoundland Folklore and Language Archive, Memorial University of Newfoundland
Credit: Leach, MacEdward. ca. 1950. "O Cha Téid, Cha Téid Mise (O I Won't, I Will Not Go)". Interview with Angus "The Ridge"MacDonald, Lake Katrine, NS. MacEdward Leach Song Collection from Newfoundland and Labrador and Nova Scotia, ca. 1950-1961. MUNFLA 78-054/C14225r.

An old milling song apparently brought over from the Scottish mainland.

Aonghus Alasdair a’ Ridge

Rugadh Aonghus a’ Mhaim, "Aonghus Alasdair a’ Ridge" (‘ic Ailein ‘ic Alasdair ‘ic Aonghuis ‘ic Alasdair Bhàin ‘ic Alasdair Mhóir ‘ic Aonghuis a’ Bhòcain ‘ic Aonghuis Mhóir Bhothfhionntainn ‘ic Alasdair ‘ic Iain Duibh ‘ic Raghnaill Mhóir na Ceapaich’) aig Abhainn a Deas Uachdrach ann an 1866. 'S ann à Shliochd an Taighe à Bhothfhionntainn a bha a dhaoine agus gabhaidh a shloinneadh lorg air n-ais thro iomadh ginealach eile. Bha e 'na phìobaire agus dh’obraich e mar gheàrd 's a' phrìosan. Chaidh roinn do dh’òrain a chlàraidh bhuaithe tràth 's an fhicheadamh linn. Bha athair agus a sheanair nam bàird ainmeil.

Neach-aithris: Lodaidh MacFhionghain

Angus MacDonald ‘Angus the Ridge’ was born at Upper South River, Antigonosh Co. in 1866. He was descended from the branch of MacDonalds from Bohuntin styled Sliochd an Taighe whose line can be traced back through a score of generations. Angus was a piper and worked as a penitentiary guard. A number of songs were recorded from him during the first half of the 20th century. His father and grandfather were respected bards in Nova Scotia.

Siorramachdan Antaiginis is Phiogto

Na h-Òrain

Thug mi `n Oidhche Raoir `s an Àiridh

Facal-toisich

Òran éibhinn, aighearach mu fhear a chaidh dha 'n àirigh as t-samhradh a shuirighe air a leannan. Rinneadh an t-òran seo leis a’ phìobaire ainmeil Iain MacGilleBhràth à Mùideart. 'S tric a bha e `ga chluich eadar Antaiginis agus Ceap Breatainn.

Neach-aithris: Seumas Watson

A light-hearted, comical song about a man who went courting to the summer shieling. It was composed by John MacGillivray, a famous piper from Moidart, and was popular among singers in Antigonish Co. and Cape Breton.

Thug mi `n Oidhche Raoir `s an Àiridh

Séisd:
Thug mi `n oidhche raoir sa’n àirigh,
Thug mi `n oidhche raoir sa’n àirigh,
Thug mi `n oidhche raoir gu caoineil,
Maille ri maighdinn na h-àiridh.

Mìle marbhaisg air an t-suireadh,
`S bochd le neach da’ n d’ théid i iomrull,
Bidh inntinn fo làn iomaguin,
Gluasad cho simplidh ri méirleach.

Oidhche dhomh `s mi bun an tìre,
`S mi goirid o bheagan nìonag,
`Smaointinn mi gluasad os `n ìosal,
Nochdadh mo bhìodail le gradh dhoibh.

Nuair ràinig mi taigh an Dùnain,
Bha chòmhla ac’ air a deagh dhùnadh,
`Sa dh’ aindeoin m’ eòlais a’s mo thùir,
Gun thòisich na goid chùil ri rànaich.

Labhair mo chompanach rùnach,
Déan stad `s feuchaidh sinn cleas ùr dhi,
Faigh thusa boiseag dheth `n bhùrn,
`S gun cum sinn na lùdagan samhach.

Fhuair sinn staigh gun dad uamhainn,
`S bha sinn furasda nar gluasad,
Ràinig sinn leaba nan gruagach,
`S chuir mi fhìn le stuaim mo làmh orr’.

Thuirt i rium, na tig na`s fhaide,
`S leanabh té eile am achlais,
Chan eil rùm agad fon phlaide,
`S bi tilleadh dhachaidh mar thàinig.

Thuirt mise, na bi cho doichiollach,
Fuirich gu sìobhalta socrach,
Dad a mhìo-mhodh dhuit cha nochd mi,
Gus `n éirich thu moch a’ màireach.

Thuirt i, matà cuir dhiot t-aodach,
Bheir mise nochd mo leth-taobh dhuit,
Air eagal `s gun dean thu m’ aoireadh,
`S chan ann air son gaol do mhànrain.

Mun d’ fhuair mi fhìn gu socrachd,
Ciod a rinn am pàist ach mosgladh,
`S a nuair a ghrìos mi e bhith tosdach,
`S ann theann e `s droch-uair air rànaich.

Thuirt bean an taighe le dearras,
A chlann a chum mi am chaithris,
Ar leam gum feumaidh sibh anail,
Gur siùbhlach ur teanga le Gàidhlig.

Chuir a briathran mi o thapadh,
Eadar seòrsa nàire `s gealtahd,
`S cha robh driùchd a bha roimh `m chraicionn,
Nach cuireadh cnag air an làr dheth.

Dh’ éirich i ionunn `sa bhith ruisgte,
`S theann i ri lasadh a chrùisgein,
`S mun d’fhosgail i ceart a sùilean,
Bha mis air taobh cùil na fardaich.

Ach fhir tha fuireach `sa bhaile,
Giùlain mo shoraidh gu Anna,
`S innis dhi gun d’ rinneadh èalaidh,
Don luchd faire bh’ air an àirigh.

© Cruinneachadh Beul-Aithris Gàidhlig Cheap Breatainn, Sruth nan Gàidheal
Tar-sgrìobhadh:  Comhchruinneacha do Dh’ Òrain Taghte Gàidhealach by Pàdraig Mac an Tuairneir

A light-hearted, comical song about a man who went courting to the summer shieling.

Iain "Am Pìobaire"

Chaidh Iain “Am Pìobaire” a bhreith ann am Mùideart anull mu dheireadh a’ cheud 1700. Bha e `na phìobaire agus `na bhàrd do Ghleann Athaladail. Dh’imich e anull gu Siorrachd Antaiginis `s a’ bhliadhna 1816 far an do thuinich e `s a’ sgìreachd Malignant Brook. Bha mac aige air a robh Iain, a rugadh ann an Albainn Nuaidh. Dh’ionnsaich Iain am Pìobaire seinn na pìobadh dha mhac seo air an dugadh Iain Am Pìobaire mar leas-ainm cuideachd.

Neach-aithris: Seumas Watson

John “The Piper” MacGillivray was born in Moideart around the end of the eighteenth century. He was piper and bard to Glenaladale. He removed to Antigonish in 1816 and settled in the Malignant Brook area. He had a son also called “John The Piper” whom he taught to play the pipes.

Siorramachdan Antaiginis is Phiogto

Na h-Òrain

Òran a' Bhotail

Facal-toisich

Tha an t-òran seo air a ghabhail le Aonghas Dhòmhnaill Alasdair Bhàin (MacÌosaig), nach maireann, à Loch an Fhamhair. `S e bàrdachd Dhonnchaidh Bhàin Mhic an t-Saoir a th' ann. Anns an òran, tha Donnchadh a’ moladh stuth làidir mar an deoch a chaisgeas ar n-ìota, a leigheas gach tinneas agus chuireas binneas `nar cainnt.

Neach-aithris: Lodaidh MacFhionghain

This song, sung by Angus MacIsaac, was made by Duncan Bàn MacIntyre in honour of the drink. Duncan Bàn praises the drink that quenches our thirst, cures all illness and sweetens our speech.

Cette chanson, chantée par Angus MacIsaac, a été créée par Duncan Bàn MacIntyre en l’honneur de la boisson. Duncan Bàn chante les louanges de la boisson qui apaise notre soif, qui guérit tous nos maux et qui adoucit notre parole.

Òran a' Bhotail

'N uair a shuidheas sinn socair
'S a dh-òlas sinn botal,
Cha n-aithnich ar stoc uainn
Na chuireas sinn ann;
Thig onoir is fortan
Le sonas a' chopain,
'S carson nach bi deoch oirnn
Mu'n tog sinn ar ceann?
Bheir an stuth grinn oirnn
Seinn gu fileanta,
Chuir a thoil-inntinn
Binneas 'nar cainnt:
Chaisg i ar n-ìota
'N fhìor dheoch mhilis,
Bu mhuladach sinne
Na'm biodh i air chall.

Deoch-slàinte nan gaisgeach
'Nan Gàidhealaibh gasda,
Da'm b' àbhaist mar fhasan
Bhi pòit air an dram,
Luchd-gaoil an stuth bhlasda
'S air dhaoireid an lacha,
Nach caomhnadh am beartas
A sgapadh 'san am.
Fear 'gam bheil nì
Gheibh e na shireas e,
Fear a tha crìonda,
Fanadh e thall.
Fear a tha miodhoir
Cha n-fhulaing sinn idir e,
'S am fear a tha grinneas
Théid iomain a nall.

'S ro rìoghail an obair
Sruth brìoghor na togalach,
Ioc-shlaint a bhogaicheas
Cridhe tha gann;
'S e chuireadh a' sodan
Air fear a bhiodh togarrach,
'S chuireadh e 'm bodach
A fear a bhiodh tinn.
Cha n'eil e 'san tìr,
Uasal na cumanta,
Nach 'eil air thì
Gach urram a th' ann,
Ged a bhiodh strì
Mu thogail na nuirichinn,
"Cia mar as urrainn sinn
Fuireach o' n dram?"

Tha e fionnar do'n chreabhaig
A h-uile la gréine
Thig teas o na speuraibh
Thar sléibhtean nam beann;
'S e math ri la reòta
Chur blàthas ann am pòraibh
An fhir théid d'a dheòin
An tigh-òsda 'na dheann.
Cuiridh e sunnt
Air muinntir eireachdail,
Timchioll a' bhùird
'S cuid eile dhiubh danns';
Thogamaid fonn neo-throm
Is ceileirean,
'S freagarrach sheinneas sinn
Deireadh gach rann.

O'n shuidh sinn cho fada,
'S a dh'òl sinn na bh' againn,
'S i chòir dol a chadal
O'n thàinig an t-am;
Cha n-fhòghnadh ach pailteas
Thoirt sòlas d' ar n-aigne,
Deoch mhòr anns a' mhaduinn
Gu leigheas ar ceann.
Am fear tha gun chlì,
Cuiridh e spiorad ann,
Togaidh e cridhe
Gach fir a tha fann;
Théid am fear tinn
Gu grinn air mhireadh;
'S e leigheas gach tinneis,
Deoch mhilis an dram.

Tar-sgrìobhadh: Òrain Ghàidhealach le Donnchadh Macantsaoir
© John Lorne Campbell

A famous 18th century drinking song composed by Duncan Ban MacIntyre.

Célèbre chanson à boire du XVIIIe siècle composée par Duncan Bàn MacIntyre.

Aonghas Dhòmhnaill Alasdair Bhàin

`S ann à Loch an Fhamhair, Siorramachd Ghuysborough a bha Aonghas Dhòmhnaill Alasdair Bhàin. Thàinig Dòmhnall, athair Aonghais, à Mùideart còmhla r' a theaghlach ann an 1843. Thog Aonghas a chuid a bu mhotha dhe na h-òrain a bh' aige aig a mhàthair, Catrìona Ghilleasach, à Cnoc a' Bhidse, Siorramachd Antaiginis.`S e pìobaire ainmeil a bh' ann an seanair Aonghais, Alasdair Bàn. Nuair a land e ann an Alba Nuadh, bha uibhir do dh'iondrainn aig' air ceòl nam beann `s gun do rinn e fhéin pìob mhór dha fhéin air craiceann caora agus craobh-uinnsinn. Dh'fhàs e ainmeil `na phìobaire air feadh sgìre Loch an Fhamhair.

Neach-aithris: Lodaidh MacFhionghain

Angus MacIsaac was a Gaelic singer from Giant’s Lake, Guysborough County. His father, Donald, emigrated from Moidart to Giant's Lake with his family in 1843. Angus picked up many of his songs from his mother, Catherine Gillis of Beech Hill, Antigonish County. Angus' grandfather Donald Bàn was a gifted piper. When Donald settled in Nova Scotia, he longed to play the music he heard in his childhood. Determined, he fashioned a set of pipes out of sheepskin and ash wood and went on to become a popular piper in the Giant's Lake area.

Angus MacIsaac était un chanteur gaélique de Giants Lake, dans le comté de Guysborough. Son père, Donald, a émigré de Moidart à Giants Lake avec sa famille en 1843. Angus a appris bon nombre de ses chansons auprès de sa mère, Catherine Gillis, de Beech Hill, dans le comté d’Antigonish. Le grand-père d’Angus, Donald Bàn, était un joueur de cornemuse très doué. Après son établissement en Nouvelle-Écosse, Donald s’est mis à éprouver le besoin de jouer la musique qui avait bercé sa jeunesse. Comme il était très déterminé, il s’est lancé dans la fabrication d’une cornemuse en peau de mouton et en bois de frêne. Il est devenu par la suite un joueur de cornemuse populaire dans la région de Giants Lake.